Tibetan New Year Celebration 2014 (11-16 Feb 2014)
EP 2/3 ระบำหน้ากาก และวันปีใหม่ของชาวทิเบต
ตอนก่อนหน้า
Tibetan New Year Celebration 2014 (11-16 Feb 2014)
EP 1/3 ก่อนจะถึงวันสำคัญ
http://www.dollitaclub.com/site/tibet-new-year-celebration-2014/
วันที่ 3 ของทริป … วันนี้เราออกเดินทางกันตั้งแต่เช้ามืดเช่นเคย เพื่อไปให้ทันงานเต้นระบำหน้ากาก ตอนเที่ยงครึ่ง หิมะน้อยกว่าเมื่อวานค่ะ ^^
มาถึงเวลาเฉียดฉิวมาก ต้องรีบเดินจ้ำอ้าวเพื่อไปจองที่ถ่ายรูปดีๆ เดินไวไปก็ไม่ได้เดี๋ญวเกิดภาวะขาดออกซิเจน ชีวิต ลำบากไปไหม 5 5 5 5
วันนี้มีหิมะตกด้วยค่ะ โปรยปราย ไม่หนักมาก พอมาถึงตรงลานกิจกรรม … เราก็มองหาบัดดี้ ทำไมยังมาไม่ถึงซักกะที ที่ไหนได้ บัดดี้นั่งพัก เราก็คิดว่าตกเขาไปซะแล้ว บัดดี้บอกว่าเหนื่อยเลยนั่งพัก ลามะเอาน้ำชาอุ่นๆมาให้ด้วย … ใจดีจริงๆ ^^
ยังพอมีเวลา เลยเดินเก็บรูปชาวบ้านๆ แถวๆนั้นมาฝากค่ะ ^^
พระธิเบต ที่เรียกกันว่า "ลามะ" นั้น เป็นชื่อเฉพาะของพระธิเบตที่สูงศักดิ์ แต่เรามักเรียกกันผิด เพราะเราเรียกพระธิเบตว่า "ลามะ" ทั้งสิ้นไม่ว่าจะสูงศักดิ์หรื่ต่ำศักดิ์ก็ตาม
… ประมาณเที่ยงนิดๆ ก็มีพระ 2 รูปนี้ ถือตะบองไม้อันใหญ่ เดินวนอยู่รอบๆ ลานที่จะแสดงค่ะ แอทมินคิดว่าท่านน่าจะเดินไปเดินมา เพื่อจัดระเบียบคนที่เข้ามาชมงาน ท่านจะชี้บอกว่า ห้ามลำ้เข้ามาเกินจุดไหนๆ แล้วพวกตากล้องทั้งหลายก็จะให้อยู่โซนเดียวกันเพื่อความเป็นระเบียบเรียบร้อย
… อยู่ๆ ก็มีกล้อง VDO ชุดใหญ่ มาตั้งบังหน้าพวกเรา แอทมินไม่ใช่คนขี้ฟ้องซะด้วย พูดภาษาบ้านเค้าไม่เป็น แต่ชี้กล้อง VDO ให้พระท่านดู แล้วทำหน้างอ … 5555 มาทีหลังมาบังเราแบบนี้ได้ไง พระท่านเลยมายกออกไปเลยซะงั้น โหดจริง เจ้าของกล้องไปไหนไม่รู้ งุงิ ^^!!
ระบำหน้ากากชุดแรก แสดงตอน 12:30 ค่ะ
เทศกาลระบำหน้ากาก และปีใหม่ของชาวทิเบต เป็นเทศกาลที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ของชาวทิเบต
การแสดงระบำหน้ากากของพระลามะ เพื่อเป็นการระลึกถึงพระศาสนา
ตัวละคร 2 ตัวนี้ กระโดดออกมาเร็วมาก เกือบจับภาพไว้ไม่ทัน
ช่วงก่อนที่จะกลับเข้าไป ได้โปรยคล้ายๆ กระดาษสีทองด้วย ตื่นตาตื่นใจดีค่ะ ^^
การแสดง ใช้เวลา ราวๆ 4 ชั่วโมง
ชาวบ้านี่มาร่วมงานจะแต่งกายด้วยชุดพื้นเมือง สีสันสวยงามทั้งนั้นเลย
เด็กๆที่นี่ น้ำมูกไหลกันทุกคน อย่าว่าแต่เด็กเลย … แอทมินก็เป็น ^^!!
บริเวณนอกลาน การแสดงค่ะ ออกมาแล้วจะเสียม้าทันที คนเยอะมากๆ
แอทมินออกมาตอนการแสดงใกล้จะจบแล้ว
ตอนแรกที่มาถึง ไม่ค่อยมีคนเลย
พอออกมาถึงกับตกกะใจ โอ้โห !!! เยอะขนาดนี้ ^^
พอการแสดงจบลง พระลามะ จะเดินขบวนมาทำพิธีตรงจุดนี้ … เราก็เดินตามอาจารย์ เพื่อที่จะมาเก็บภาพจากมุมสูง
ตอนนี้เหลือแอทมินเดินตาม อาจารย์กนิษ ต้อยๆ คนเดียว เพราะเพื่อนๆ พี่ๆ เริ่มหมดแรง เลยรออยู่ข้างล่าง
อาจารย์เดินด้วยความคล่องแคล่ว … ส่วนแอทมินนี่ลิ้นห้อยเลย ความสูงเกือบ 4,000 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล ออกซิเจนน้อย จะเหนื่อยง่ายกว่าปกติ >_<
ต้องเร่งฝีเท้า แข่งกับบรรยากาศรอบๆ ตัวที่กดดัน … ฝ่าฝูงชน 2 ข้างทาง ที่มีปี๊บประทัดยักษ์ วางตรงหน้า "เจนเร็ว" อาจารย์เรียก แอทมินก็เร่งฝีเท้าเพื่อไปให้ทันช็อตพิธี ทั้งกลัวเค้าจะจุดประทัดซะก่อน แอบหลอนนะ บอกตามตรง 55555
เดินลุยหิมะหนาฟู มาอยู่ตรงจุดๆนึง แอทมินก็เลยเก็บรูปเมืองมุมกว้างมาฝากด้วยเลนส์ 24-70 กดได้รูปเดียว อาจารย์บอกให้เปลี่ยนไปใช้เลนส์ Tele (เลนส์ซูม ระยะ 70 – 200 ที่แบกใส่เป้มา) เปลี่ยนเสร็จปุ๊บ อาจารย์บอก "เจน เปลี่ยนมุมๆ เดินขึ้นไปอีก ตรงนี้มุมไม่ค่อยเหมาะ" … จ๊าก !!! ไปอีกแล้วเหรอ หนูเพิ่งได้หยุดหายใจเองนะ เหอๆๆๆ
เราก็เดินตัดกลับมาตรงถนน สายประทัดอีกครั้ง … คราวนี้หนักกว่าเดิมอีก ต้องเดินฝ่าดงประทัดขึ้นไปสูงสุดเลย ตื่นเต้นดีชีวิต >_<
